Փորձարկումները ցույց են տալիս, որ մտքերի ճնշումը արդյունավետ չէ, քանի որ մենք չենք կարող վանել կրկնվող զայրացնող մտքերը: Դա կարող է լինել աշխատավայրում թույլ տված սխալ, փողի պակասի մասին մտահոգություն կամ անբացատրելի վախ: Ինչպիսին էլ, որ լինի տագնապը, վախը կամ անհանգստությունը, այն կարող է լինել շատ դժվար վերահսկելի: Դրա դեմ պայքարի ամենաբնազդային մեթոդը մտավոր ճնշումն է. մենք փորձում ենք այն դուրս մղել մեր գլխից: Ցավոք, բազում փորձարկումները ցույց են տվել, որ մտքերը պարզապես ճնշելու ցանկությունը չի գործում: Ճակատագրի հեգնանքով՝ մտքերը գլխից դուրս մղելու փորձը միայն նպաստում է դրանց ուժգնացմանը: Այս բացահայտումը հիասթափեցնող է, սակայն այն նորից ու նորից հաստատվել է փորձարկումների միջոցով: Այսպիսով՝ ի՞նչ այլընտրանքներ կան՝ ազատվելու համար այն մտքերից, որոնք մենք չէինք ցանկանա լինեին մեր գլխում: Ամերիկացի հոգեբան, փորձագետ Դանիել Վեգներն իր հոդվածում բացատրում է կայուն անցանկալի մտքերից ազատվելու մի քանի մեթոդ (Վեգներ, 2011):

Ընտանիքում սոցիալական աշխատողի առաջին քայլը նրա կողմից վստահության ձեռքբերումն է: Մինչև աշխատանքի սկսելը սոցդիլական աշխատողը պետք է պարզի, թե ընտանքիքի որ անդամը ինչ դիրք և դեր է զբաղեցնում ընտանիքում: Հետո պետք է պարզի, թե ինչ հիմնախնդիրունի ընտանիքը և որքանով է ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամ առնչվում այդ հիմնախնդրի հետ: Սկիզբը սոցիալական աշխատողի համար շատ դժվար է: Ծանոթանում է ընտանիքի բոլոր անդամների հետ, պարզում է թե ինչ վերաբերմունք ունեն խորհրդատվության և սոցիալական աշխատողի հանդեպ: Եվ պետք է բացահայտել, թե ինչ ակնկալիք ունեն սոցիալական աշխատողից և նրա աջակցությունից: Սոցիալական աշխատողը պարտավոր է ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամներին լսել, առանց կարծիք հայտնելու, հետո մանրամասն ուսումնասիրությունից հետո հարցեր տալ բոլորին: Սոցիալական աշխատողը պետք է ուսումնասիսր այդ ընտանիքի սովորույթները և մշակույթըև միմյանց հանդեպ ունեցած նրանց վերաբերմունքը:

ամուսնալուծությունը գրանցվում է երկու ամուսինների կամ նրանցից գոնե մեկի ներկայությամբ: Սակայն եթե նրանցից մեկը հարգելի պատճառով ճի կարող ներկայանալ ամուսնալուծության գրանցմանը, նա կարող է հիմնավորված գրավոր դիմում ներկայացնել ամուսնությունն իր բացակայությամբ գրանցելու խնդրանքով: Ամուսնալուծությունը ներկայացուցչի միջոցով չի թուլատրվում: Ամուսնալուծության գրանցման և ամուսնալուծության վկայական տալու համար գանձվում է պետական տուրք 10 000 դրամի չափով: 
Քաղաքացիական կացության ակտերի գրանցման մարմնում ամուսնալուծությունը գրանցվում է համապատասխան գրանցամատյանում և ամուսնալուծության վկայական է տրվում ամուսնալուծվողներից ամեն մեկին /ՀՀ Ընտանեկան իրավունք էջ 175 - 177/:

Հաճախակի է ամուսնական զույգերի մոտ առաջանում բարդ պրոբլեմներ, խնդիրներ, ճգնաժամեր: Որոնք և չհաղթահարելու դեպքում դառնում է ամուսնալուծությունների հիմք: Ամուսնական զույգերի մոտ ճգնաժամեր կարող են դառնալ մի շարք ատճառների հետևանքով: Դրանցից են նյութական և կենցաղային պրոբլեմները, ամուսիններից մեկի հարբեցողությունը և թմրամոլությունը, ամուսնական դավաճանությունը, հոգեբանական անհամատեղելիությունը, նոր սերը, երեխաների բացակայությունը, ընտանիքի արժեզրկումը: 
Եվ այս բոլոր ճգնաժամերը, պրոբլեմները չհաղթահարելու դեպքում առաջանում է ամուսնության քայքայումը, ամուսնալուծությունը: Քանի որ մեր օրերում ամուսնության մեջ գլխավոր դերը պատկանում է սիրուն, և ոչ թե պարտավորությանը կամ պարտքին, ինչպես նախկինում էր, ապա փոխադարձ սիրո զգացմունքի բացակայությունը կարող է ամուսնալուծության իրական հիմք դառնալ /գիրք 1, էջ 267-268/:

Ընտանիքում հաճախ օգտագործվում է ՙընտանիքի գլխավոր՚ տերմինը: Այս հասկացությունը նշանակում է մի անձնավորություն, որին ընտանիքի բոլոր անդամները անվերապահորեն ենթարկվում են: Սովորաբար ընտանիքի գլխավորը լինում է ամուսինը կամ ընտանիքի ավագ անդամը: 
Ընտանիքում վճիռներ կայացնելու հարցում բոլոր երկրներում գլխավոր դերը կատարում է նյութական գործոնը` այն ամուսինը, ով շատ է վաստակում, նա էլ ընտանիքում մեծ իշխանություն ունի: Տարիներ առաջ կանայք սովորաբար շատ ավելի ցածր եկամուտներ ունեին: Հասարակության մեջ ընտանիքի հայրը ավելի բարձր սոցիալական հեղինակություն էր վայելում: Հենց այս դերային փոփոխությունն էլ կարող է ընտանիքի հիմնախնդիրների պատչառ դառնալ: