Ի±ՆՉ ՆՇԱՆԱԿՈՒԹՅՈւՆ ՈՒՆԻ ՆԿԱՐԸ ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ
Շատ հաճախ երեխան առանց հոգեբանի մոտենում է և սկսում է նկարել: Երեխան նկարի միջոցով արտահայտում է իր ներաշխարհը: Մինչև 3 տարեկան երեխան խզբզում է, որն ունի իր բացատրությունը: Մինչև 6 տարեկանները` ավելի շատ տուն են նկարում. տունը մայրական սիմվոլ է, ընտանիքի ուղեղը: Եթե կտուրին ծխնելույզ կա, ապա դա աշխատանքն է, իսկ դուռը` հաղորդակցման ճանապարհ: Եթե տունը պատուհաններ էլ ունի` դա նշանակում է լույսի մուտք: Եթե տունը նկարված է թղթի տարբեր մասերում` դա հիմք չունի:
Կարող է թղթի ձախ կողմում միայն մի կետ անել, որը նշանակում է կորուստ: Եթե երեխան նկարում է ծառ, որը փռված է, կլոր (պարփակված), առանց տերևի` դա պրոբլեմ է ախտորոշում: Եթե ինքն իրեն է նկարում ու առանց ոտքերի, ապա նա հիմք չունի: Եթե առանց ձեռքերի է` զուրկ է հաղորդակցումից: Եթե բարուր է, ապա նշանակում է մանկություն:
Հոգեբանի և երեխայի աշխատանքի ժամանակ հոգեբանը չպիտի լռի, կարող է առաջարկել պատմություն նկարի շուրջ, անուղղակի ձևով արտահայտելու իր պրոբլեմը:
Նկարելու համար անհրաժեշտ է, որպեսզի մթնոլորտը լինի հանգիստ, տաք: Մի փոքր սպասելով, որ լարվածությունն անցնի` նկարը երեխային պարզաբանել տալ հենց այդ ժամանակ, այլապես այն կարժեքազրկվի:
Նկարը թերապևտիկ է մինչև 9 տարեկան երեխաների համար, քանի որ նրանք իրենց նկարի մեջ արտահայտում են այն իրականությունը, ինչ կա նրանց պրոբլեմում և շրջապատում: Նրանք այն նկարում են յուրովի և ակամյից չեն կարողանում թաքցնել իրենց պրոբլեմն ու այն պատկերում են թղթի վրա:
Ավելի մեծ տարիքում (9 տարեկանից բարձր) նկարի միջոցով արտահայտվում է երեխայի իդեալները, ձգտումները, որոնց նա ձգտում է հասնել ու նմանվել:
Չնայած լինում են դեպքեր, երբ մեծերն էլ են իրենց պրոբլեմն արտահայտում նկարի միջոցով և ազատվում դրանից հոգեբանի օգնությամբ:
Նկարը նաև հանդիսանում է արտամղման միջոց: Նկարելով մարդու միջից դուրս է գալիս բացասական էներգիան (Միզելը ևս տաքություն է, ջերմություն, այն ևս օգնում է բացասական էներգիայից ազատվելու):
ՁԱԽԼԻԿՆԵՐԻ ԵՎ ԱՋԼԻԿՆԵՐԻ ՖԻԶԻՈԼՈԳԻԱ-ՀՈԳԵԲԱՆԱԿԱՆ ՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
Երեխայի զարգացման վրա ազդում են ժառանգական և բնածին հատկությունները: Հայտնի է, որ գլխի ձախ կիսագունդը ղեկավարվում է աջի կողմից, իսկ աջ կիսագնդի ասիմետրիկության միջոցով կառավարվում է ձախ կիսագունդը: Ուղեղի աջ մասում է գտնվում վերբալ[1] կենտրոնը:
Եթե տվյալ անձը ձախլիկ է, ապա կառավարումը տեղի է ունենում ձախակողմյան ասիմետրիկության միջոցով: Ձախլիկությունը կարող է լինել ինչպես ժառանգական ֆակտր, այնպես էլ կարող է հոգեբանական հիմք ունենալ: Օրինակ, եթե հակասություններ կա տվյալ անձի և հասարակության միջև: Ձախլիկներին չի կարելի համարել արտասովոր, այլ հասարակության հետ հակասության մեջ մտած, որոնք իրենց ողջ կյանքը պայքարում են հասարակության կողմից ընդունված լինելու համար: Նրանք կազմում են հասարակության 20%-ը և համարվում են խելացի մարդիկ, քանի որ նրանց մոտ լավ է զարգացած վերբալ կենտրոնը: Ուժեղ է նրանց լսողությունը և մեծամասամբ այդպիսիներն օժտված են լինում երաժշտական ընդունակություններով: Ձախլիկների մոտ լավ է զարգացած ձախակողմյան վերջույթները, որոնք համեմատած աջակողմյան վերջույթների ավելի լավ են աշխատում և համեմատած ավելի մեծ են վերջիններից:
Բայց չպետք է մոռանալ, որ այս անձինք իրենց դրական հատկություններով հանդերձ շատ արագ են գրգռվում, բռնկվում, ագրեսիվ են, քանի որ անընդհատ ինքնահաստատման պրոցեսի մեջ են:
Տվյալ անձը ձախլիկ լինելով կարող է մազերը սանրել ձախ կողմի վրա, դրանց փունջը հավաքել այդ կողմի վրա և այլն:
|