-
- Տագնապ. §Ես չեմ կարող օգնել¦ (սակայն դժվար իրավիճակում մարդու կողքին լինելու պատրաստակամությունը արդեն օգնություն է)
- Վախ. §Իսկ եթե նա անի± դա¦
- Հոգնածություն. §Նորից երկար և ծանր խոսակցություն¦
- Բարկություն. §Մի±թե կարելի է այդքան թուլակամ լինել ու դիմել նման քայլի¦
- ներքին կոնֆլիկտ. §Եթե մարդն ինչ-որ բան է ուզում, ոչ ոք իրավունք չունի նրան կանգնեցնել¦
- Անելանելիություն. §Այս իրավիճակն անհույս է, ես ի±նչ կարող եմ անել¦ (եթե իրավիճակը անհույս է, անհրաժեշտ է ընտրել ամենակարևոր խնդիրը և կենտրոնանալ դրա վրա):
- Հրաժարում. §Նման իրավիճակում ես ինձ նույն կերպ կպահեի¦ (այստեղ դրսևորվում են սեփական չմշակված խնդիրները, այդ թվում նաև սուիցիդոգեն, անհրաժեշտ է սուպերվաիզիա կամ անհատական վերլուծություն):
Գոյություն ունի սուիցիդալ վարքի երեք աստիճան.
Առաջին աստիճանը պասիվ սուիցիդալ մտքերն են, որոնք բնութագրվում են սեփական մահվան մասին երևակայական պատկերացումներով, սակայն դեռևս չկան իրեն կյանքից զրկելու մտքերը:
Երկրորդ աստիճանը սուիցիդալ մտայնություններն են. այս փուլում մարդն ակտիվորեն ձգտում է սուիցիդի, որի խորությունն աճում է վերջինիս իրականացման պլանի մշակման աստիճանին համընթաց:
Երրորդ աստիճանն իրենից ներկայացնում է սուիցիդալ որոշում - այն ենթադրում է սուիցիդալ մտայնության և կամածին բաղադրիչների միավորում: Անձը, նպատակադրվելով կատարել սուիցիդ` ակտիվորեն սկսում է խոսել միջոցների մասին: | 
